بودن خیلی هم مهم نیست....اصلا هرکاری که همه بتونن انجامش بدن مهم نیست...

اگه تونستی یه کار خاص انجام بدی که خاص بشی اون وقت کار مهمی کردی....

وگرنه که هر کسی می تونه کارایی که بقیه انجام میدن رو انجام بده!....

مثلا من می تونم بنویسم !خب زحمت کشیدم غیر از من شاید 6999999 نفر دیگه هم باشن که بتونن بنویسن!...اگه یه روز تونستم خاص بنویسم اون وقت یه کار مهم انجام دادم...

کلا به نظرم خاص بودم خیلی مهمه.....

البته یه چیزی هم بگم دو نوع خاص بودن داریم...خاص بودن خوب و خاص بودن بد!...

اگه تو بدیا خاص شدی یه کار مهم کردی ولی خیلی به خودت افتخار نکن شما....زحمت کشیدی!....

اگه تونستی تو خوبا خاص باشی اون وقت اون کار مهمه رو انجام دادی...

اینا همه رو گفتم که بگم آدما می تونن باشن می تونن زندگی کنن به صورت خنثی یه جوری که هیچ کس بود و نبودشون رو حس نکنه

می تونن باشن و بد باشن یه جوری که از بودنشون همه رو برنجونن.....باشن و بد باشن یه جوری که همه رو اذیت کنن....

اما می تونن باشن و همه از بودنشون مشعوف بشن(کلمات قصارم خودمو که کشته)

تعداد کسایی که از بودنت خوشحالن مهم نیست حتی اگه یک نفر هم با بودنت خوشحال باشه برو حالشو ببر ...

نمی دونم چند نفر از بودنم خوشحالن!

ولی من از بودن خیلی ها خوشحالم.....اگه صفحه عمومی نبود اسمم می بردیم که کلی حال کنین

حالا که خصوصی نیست دیگه...

ممنون که هستی.....