سلام دوست عزيز

مرسي كه سر زدي

وبلاگتو خوندم،خيلي احساسيه

غمگين بودن جوونا اپيدمي جامعه ي ماست، جامعه اي كه شادبودن رو از زندگي مردم سانسور ميكنه،راه اميد رو ميبنده، كاري ميكنه كه آدم از آيندشم مثل گذشتش رد بشه...

ولي دست خوبم از اين فاز بيا بيرون،غمگين بودن تو همون چيزيه كه اينا ميخوان، كانلتو عوض كن،چيزاي قشنگ ترو ببين...